نامه ی اول

سلام خدا جونم

دلم گرفته.به کمکتون خیلی نیاز دارم.خدای مهربونم،دلم می خواد باهاتون صحبت کنم.در مورد همه چیز.در مورد هر چیز که به فکرم برسه.خدا جونم،دلم بارون می خواد.احساس می کنم که بارون می تونه شادم کنه.مثل همیشه که وقتی بارون می باره می دوم پشت پنجره یا به طرف در حیاط تا بارون رو تماشا کنم.یا می شینم روی پله های ورودی اتاقم تا صدای برخورد دونه های بارون به نورگیر رو بشنوم و در خیالاتم غرق بشم.

خدایا،هنوز هم دلم اون راهی رو که اطرافش پر از درخت گیلاس باشه که شکوفه داده باشن می خواد.می تونم ساعت ها و ساعت ها اون جا قدم بزنم و به زندگی فکر کنم.به زندگی.به تمام زندگی.

خدای عزیزم،چند روزیه که دلم می خواد فصل قارچ های زیست پیش دانشگاهی رو بخونم.لطفا کمکم کن تا بتونم خوب خوب یادش بگیرم.

حدود یک ماه دیگه تا کنکور مونده.خدایا من یک سال پشت کنکور موندم.در این یک سال دلم می خواست دانشگاه باشم.دلم می خواست کتاب های دانشگاهی رو ورق بزنم.دلم می خواست پزشکی بخونم.دلم می خواست روپوش سفید پزشکی رو بپوشم.خدایا،خدا جونم،کمکم کن.خیلی خیلی و بی نهایت خیلی به کمکتون احتیاج دارم.

                                                                                                                                      دوستدار شما

                                                                                                                                            امیلی